Żądza Jedenasta.

"I właśnie zostałem przełamany..."

Nigdy czas ci się tak nie dłużył. Zawsze na zgrupowania przyjeżdżałeś głodny gry i kontaktu z piłką. Nie denerwowały cię dobre humory innych reprezentantów, bo sam byłeś zadowolony i radosny. Teraz wkurza cię dosłownie wszystko. Źle posłane łóżko, krzywo ustawione buty w maleńkim korytarzu, obecność współlokatora. Jesteś rozdrażniony. Wiesz, że czegoś ci brakuje. Wiesz nawet czego, ale przecież nie sprowadzisz tu, do Spały, Eleny. To nie jest możliwe. Przecież teraz miała liczyć się jedynie siatkówka. Jest z goła inaczej. Sport jest w twojej głowie jedynie na hali, jedynie wtedy, gdy zbijasz niebiesko-żółtą Mikase z prze ogromną siłą, wyładowując swoje emocje. Jedynie walka daje ci odrobinę odpoczynku od myślenia. 

Nadchodzi wreszcie sobota. Możesz wsiąść w swój samochód i ruszysz do Warszawy, do swojego miasta. Jedziesz ekspresówką do stolicy, słuchając płyty z twoimi ulubionymi kawałkami Coldplay. Nucisz razem z wokalistą słowa najnowszej piosenki. W tym momencie czujesz się jak wrak człowieka, jak ciało pozbawione duszy, jak wymięta koszula pozbawiona blasku, jak wyrzucony przez samochodowe okno śmieć. Nie wstydzisz się nawet tego, że po twoich policzkach płyną słone łzy. W końcu płaczesz z tęsknoty, z bólu, z bezsilności. Brakuje ci tej "MAGII". Brakuje ci tak cholernie Jej obecności obok, Jej uśmiechu i głosu, Jej radosnych oczu i rumieńców na policzkach. Czujesz się tak, jakby połowa ciebie zniknęła równo z momentem wyjazdu z Włoch. Jakbyś rozerwał się na dwie części. Jakbyś przestał być sobą. 

- Cześć kochanie - słyszysz damski głos. - Za ile będziesz w domu? 
- Już dojeżdżam... - odpowiadasz szybko, kończąc połączenie. 

To paranoja. Chcesz zabić tęsknotę w ramionach dziewczyny. W ramionach kobiety, której nie widziałeś przez prawie trzy miesiące, która dała ci czas na przemyślenia oraz na chwile spędzone z Eleną. Zraniłeś ją. Sam sobie ukazałeś się w tym najgorszym świetle. W świetle dupka, który zdradza kobietę, którą kocha. Bo Dianę jeszcze kochasz. Mimo, że oboje się zmieniliście, że upłynęło tyle czasu, że pojawiła się Włoszka. Chcesz z powrotem odnaleźć w sobie moc uczucia do brunetki, zapominając o przebywającej w słonecznej Italii dziewczynie. Jesteś paranoikiem. Kochasz jedną, a tęsknisz i pragniesz drugiej. Wiesz jednak to, że tylko przy tej drugiej poczujesz magię, jedynie przy Elenie będziesz sobą. 

- Wreszcie jesteś! - od progu rzuca się w twoje ramiona. - Kocham cię, Zbyszku... - dopiero po tych słowach jesteś gotowy na to, żeby zacisnąć swoje ramiona wokół jej drobnego ciała. - Tęskniłam za tobą...
- Ja za tobą też, Myszko...

Nauczyłeś się kłamać, tak cholernie dobrze kłamać, że wieczorem czujesz się tak, jakby to wszystko było prawdą, jakbyś tęsknił za Dianą, jakbyś to jej pragnął, jakby to ona cały czas zajmowała twoje myśli. Leżysz na kanapie, trzymając w ramionach swoją dziewczynę i zwyczajnie zaczynasz cieszyć się jej obecnością. Znów możesz swobodnie zacząć wędrówkę swoich warg po aksamicie jej delikatnej skóry. Znów swobodnie wkradasz się palcami pod jej koszulkę, by zimnymi opuszkami dotknąć jej rozgrzanych pleców. Znów bez krępacji patrzysz w jej brązowe tęczówki i zatapiasz się w ich głębi. Znów możesz oddać się w pełni przyjemności kochania się z Dianą. I w tej krótkiej chwili myślisz jedynie o niej, jedynie o leżącej na twojej klatce piersiowej i uśmiechającej się Dianie. Zdecydowanie zbyt długo byłeś we Włoszech. Zdecydowanie za późno wróciłeś do kraju. Zdecydowanie za bardzo przywiązałeś się do Włoszki...

Dopiero po paru godzinach, gdy budzisz się o trzeciej w nocy, uświadamiasz sobie, że to co było między wami przed twoim wyjazdem, nie wróci. Patrzysz na nią. Wiesz, że to nie ona da ci to, czego pragnie twoja druga odsłona. Tylko po co ci ta druga odsłona, jak teraz jesteś Zbyszkiem Bartmanem, który kocha Dianę i to z nią chce założyć rodzinę. Bo w gruncie rzeczy nie chcesz cały czas żyć w rozjazdach, na chwilę, bez stabilizacji. Elena nie jest w stanie dać ci tego, co bez problemu da Diana. Dziewczyna, którą kochasz, jest ci oddana, a ta, której pożądasz, nie jest w stanie całkowicie zrezygnować z tego, co gości w jej życiu od dawna. 

Już od dawna czujesz się przerwany, na dwie równiutkie części, które bez siebie nawzajem nie potrafią już żyć, Zbyszku...

~^~

Witam :D

Wiem, że króciutki, ale tutaj wszystkie takie są :P

Zmiana Zbyszka... Hmm... Powoli się rozkręca :P Więcej nie powiem.
Ostatnio strasznie brakuje mi czasu, co obrazuje się tym, że mam zaległości. 

Jednak mam również taką jedną czarodziejską karteczkę, która mi o wszystkim przypomni już jutro ;)

Zgrupowania w Spale ledwo kilka dni, a my już takie rozpieszczone materiałami :D

Nie wiem do końca co z jutrzejszym rozdziałem na Sobotniej. ani tym bardziej na Grzesiu. ale zapraszam na przed tygodniowe rozdziały. ;) 

Pytania?

Pozdrawiam :*